Monday, August 21, 2006
Met aandag
Ek is vol strooi. Twak. Nonsens. Ek is ge-irriteerd.
Dit is wat ek deesdae so baie dink as ek sien met hoeveel minagting mense oor die algemeen omgaan met die regte manier.
Van spel, bedoel ek nou. Ek wonder of mense nie meer kan spel nie. Of nie wil spel nie. Of is dit pure slapwatsenaamgeid.
Die onding-kultuur het nuwe hoogtes bereik met SMS. En van toe is dit net afdraande pad. Soveel so dat selfs SMS-woorde deesdae in die gerekende "OXFORD Dictionary" opgeneem is.
Maar die saak gaan heelwat verder as net in SMS-gebruik. Mens kan wel dalk die beginsel verstaan tov SMS'e, of ten minste 'n mate van begrip hê daarvoor, omdat daar in die begin heelwat beperkings was op die lengte van boodskappe, en verder is dit relatief moeilik om lang boodskappe in te sleutel met die meeste van die sakfone in algemene gebruik. My kwelpunt is egter dat selfs met ander maniere van geskrewe en elektroniese kommunikasiemedia, soos koerante, tydskrifte, elektroniese vonkpos, en woernale, hierdie slordigheid ingeburger geraak het.
Is mense nie meer trots op hulle interaksie met die wêreld nie ? Dit wat mens sê, en hoe dit gesê word, en of dit reg gesê word, is tog 'n persoonlike getuigskrif van wie en wat jy is. As iemand slordig met 'n taal omgaan, is dit 'n manifestasie van 'n slordige persoon ? Veral mens se moedertaal, wat behalwe dat dit die belangrikste kommunikasie-medium is wat ek het, dit ook een van die mees persoonlike dinge is wat my met my kultuur en menswees verbind.
Wat nog slegter is, is as iemand nie die respek vir iemand se naam het nie. Jou naam is tog een van die mees persoonlike dinge wat mens het ; wat 'n kernaspek en deel van jou volle menswees en identiteit is. Stephan is Stephan, hy is nie Stefan of Steven of Stephen nie. Verskillende tale spel wel dieselfde bronnaam anders, maar as jou eie kulture amptelike geregistreerde doopnaam Stephan is, behoort dit sodanig in alle tale as sulks gerespekteer word. En sodanig gespel word. Mari is Mari, en nie Marie nie. Tommie is Tommie, en nie Tommy nie.
En die gebruik van Engelse woorde in Afrikaanse gesprekke is natuurlik 'n ander saak waaroor ek lekker warm onder die kraag kan raak. Hierdie mishandeling van beide tale is so erg dat ek al begin dink het dat party mense 'n ander taal praat ; iets soos Engafri, of dalk Afeng. Sou die gebruiker dalk 'n Afengel genoem kan word ? Hier is 'n voorbeeld van iets wat ek onlangs raaklees.
Dit is wat ek deesdae so baie dink as ek sien met hoeveel minagting mense oor die algemeen omgaan met die regte manier.
Van spel, bedoel ek nou. Ek wonder of mense nie meer kan spel nie. Of nie wil spel nie. Of is dit pure slapwatsenaamgeid.
Die onding-kultuur het nuwe hoogtes bereik met SMS. En van toe is dit net afdraande pad. Soveel so dat selfs SMS-woorde deesdae in die gerekende "OXFORD Dictionary" opgeneem is.
Maar die saak gaan heelwat verder as net in SMS-gebruik. Mens kan wel dalk die beginsel verstaan tov SMS'e, of ten minste 'n mate van begrip hê daarvoor, omdat daar in die begin heelwat beperkings was op die lengte van boodskappe, en verder is dit relatief moeilik om lang boodskappe in te sleutel met die meeste van die sakfone in algemene gebruik. My kwelpunt is egter dat selfs met ander maniere van geskrewe en elektroniese kommunikasiemedia, soos koerante, tydskrifte, elektroniese vonkpos, en woernale, hierdie slordigheid ingeburger geraak het.
Is mense nie meer trots op hulle interaksie met die wêreld nie ? Dit wat mens sê, en hoe dit gesê word, en of dit reg gesê word, is tog 'n persoonlike getuigskrif van wie en wat jy is. As iemand slordig met 'n taal omgaan, is dit 'n manifestasie van 'n slordige persoon ? Veral mens se moedertaal, wat behalwe dat dit die belangrikste kommunikasie-medium is wat ek het, dit ook een van die mees persoonlike dinge is wat my met my kultuur en menswees verbind.
Wat nog slegter is, is as iemand nie die respek vir iemand se naam het nie. Jou naam is tog een van die mees persoonlike dinge wat mens het ; wat 'n kernaspek en deel van jou volle menswees en identiteit is. Stephan is Stephan, hy is nie Stefan of Steven of Stephen nie. Verskillende tale spel wel dieselfde bronnaam anders, maar as jou eie kulture amptelike geregistreerde doopnaam Stephan is, behoort dit sodanig in alle tale as sulks gerespekteer word. En sodanig gespel word. Mari is Mari, en nie Marie nie. Tommie is Tommie, en nie Tommy nie.
En die gebruik van Engelse woorde in Afrikaanse gesprekke is natuurlik 'n ander saak waaroor ek lekker warm onder die kraag kan raak. Hierdie mishandeling van beide tale is so erg dat ek al begin dink het dat party mense 'n ander taal praat ; iets soos Engafri, of dalk Afeng. Sou die gebruiker dalk 'n Afengel genoem kan word ? Hier is 'n voorbeeld van iets wat ek onlangs raaklees.
"Hy’s ‘n ougat klong met serious talent. Nie ‘n muurpapier-musikant nie. Nie ‘n kombuistee-versieskrywer nie. Hy’s cutting edge en honger om suksesvol te wees. Nuwe bloed. Nuwe angle. Inventive. Nie ‘n copycat nie."Of is die boodskap belangriker as die voertuig ?
